دانلود مقاله همایشی بررسی نقش بازی در رشد روانشناختی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان در تعداد 10 صفحه قالب ورد و قابل ویرایش از وبسایت پی دی اف داک قابل خرید و دانلود است

قمتی از فایل

ازنظرروانشناسان بازي کارکردهاي مختلف دارد وازجنبه هاي مختلف روي دانش آموز تأثیرمي گذارد امامهمترين وشاخص ترين تأثیرآن درسه جنبه ي : اجتماعي ,شناختي و جسماني دانش آموز است.

5/1.رشد اجتماعی دانش آموز

در حین بازی دانش آموز محیط اطراف خود را کشف می کند و از طریق بازی اولین گام ها را برای برقراری ارتباط اجتماعی برمی دارد، اما خود بازی دانش آموز را اجتماعی نمی کند، بازی باید به صورت گروهی به گفته یک دانشمند انجام شود: بازی های گروهی برای کودکان از پنج سالگی یک نیاز طبیعی و جالب وجود دارد و مزایای زیادی دارد، بنابراین در بازی های اجتماعی باید شخصیت دانش آموز را ایجاد کند، در بازی های گروهی که درک و احترام را آموزش می دهد، احترام به حقوق. دیگران، باخت و پیروزی، احترام به نظم و قانون، حفظ حقوق، مسئولیت و همکاری و سهیم شدن تلاش ها با گروه. بنابراین، روند زندگی برای تأثیر بازی بر رشد اجتماعی دانش‌آموز تغییر می‌کند: بسیاری از تعاملات فردی دانش‌آموز پیش‌دبستانی در چارچوب بازی صورت می‌گیرد و این امر بر روابط دانش‌آموز با والدین، خواهر و برادرش تأثیر می‌گذارد. همسالان او از دیگران می آموزد و اینکه چگونه بر او تأثیر گذاشته اند.بنابراین نقش بازی در فرآیند اجتماعی شدن دانش آموز آشکار است، اما مهم به نظر می رسد که چه پیش نیازهایی باید سنجیده شود تا دانش آموز به راحتی به بازی های گروهی بپیوندد. مشاهده شده است که برخی از دانش آموزان در این زمینه مشکل دارند و در بازی های گروهی شرکت نمی کنند. به آرامی پیش می رود و به زودی اجتماعی شدن دانش آموز از بازی خارج می شود و به سطح مهارت های لازم برای موفقیت در عملکرد گروهی پی می برد، مفاهیمی مانند اجتماعی: نوبت گرفتن، نشان دادن صبر، رعایت حقوق دیگران، اعتماد به نفس، برد و باخت. با درک حالات عاطفی دیگران در طول بازی، دانش آموز می تواند درگیر انواع روابط شود، دانش آموزان ارزش دانش آموزان دیگر را درک می کنند و می فهمند که بازی بدون آنها امکان پذیر نیست. آنها بر روی قوانین بازی توافق دارند و به طور جمعی مفاهیم همکاری، پیروزی، تماس چشمی و سلطه را زندگی می کنند. آنها مفهوم نقش اجتماعی را یاد می گیرند و تجربه می کنند.به طور کلی، یادگیری عادات حرکتی از طریق بازی، چه در ورزش و چه در مدرسه برای او آسان است، بنابراین رهگذر نقش آفرینی را درک می کند و نقش یک بزرگسال را بازی می کند، ارزش های اجتماعی پذیرفته شده و مفهوم اشتراک گذاری را می آموزد. و احترام می‌فهمد مالکیت شخصی و خصوصی را انجام می‌دهد و به تدریج خود محوری و خود محوری را کنار می‌گذارد و با محیط هماهنگی نشان می‌دهد و هنجارهای اخلاقی و اجتماعی آن را می‌پذیرد.

5/2.ارزش اخلاقی بازی

بازی یکی از مهمترین عوامل تربیت اخلاقی دانش آموز است. با هدایت خواسته ها و انگیزه های دانش آموز می توان آنها را به درستی هدایت کرد. دانش آموز از نظر اخلاقی بی طرف است و زمین بازی تمرینی برای ارزیابی و هدایت همه علایق، عواطف و احساسات دانش آموز، درک دانش آموز از مفاهیم و ارزش های اخلاقی و رفتار خوب است. اشتباه شناسایی شده اگرچه دانش آموز در خانه و مدرسه در معرض ارزش های اخلاقی قرار می گیرد، درونی سازی و تثبیت معیارهای اخلاقی در بازی اتفاق می افتد.در بازی دانش آموز می آموزد که اگر می خواهد مورد قبول مردم قرار گیرد باید صادق، راستگو، خود خوار، منصف و عادل باشد، ناخودآگاه مفاهیمی مانند صداقت، همکاری، ایثار، صبر، استقامت و... را می آموزد. صبر. برخی از صفات و خصوصیات منفی دانش آموزان ناشی از تربیت نادرست است و نشان از عدم رشد جسمی و روحی فرد دارد. به دلیل عدم شناخت و عدم درک، اگر اصلاح نشود به عنوان تکبر ظاهر می شود.

5/3.رشدجسماني دانش آموز 

در حالی که دانش آموز بیدار است، دائما مشغول است، بیشتر فعالیت ها به صورت بازی است، دانش آموز می پرد، می دود، می نشیند و می ایستد، دوچرخه سواری می کند، با اسباب بازی بازی می کند، طناب می پرد و غیره. بر رشد قدرت بدنی و حواس او تأثیر می گذارد، به تقویت و تقویت عضلات و اندام های دانش آموز کمک می کند، بازی بینایی، شنوایی و لامسه دانش آموز را توسعه می دهد، هماهنگی دست و چشم، عضلات را بهبود می بخشد. دست، پا و انگشتان پرورش داده می شود. به طور معمول دانش آموزان سالم انرژی زیادی دارند و از آن در ورزش استفاده می کنند، اما اگر انرژی اضافی دانش آموز در بدن استفاده و سرکوب نشود، باعث اضطراب، عصبانیت، بدخلقی و پرخاشگری می شود.محقق مشهور مسلمان ابن سینا بر این باور است که سلب آزادی از دانش آموزان و اجازه ندادن به آنها شادی را موجب افسردگی آنها می کند و نتیجه این افسردگی زودرس و زودرس از بین رفتن امیال و سپس بیمار شدن دانش آموز است. دانش آموزان ذاتاً سرشار از انرژی هستند و این انرژی به عنوان وسیله ای مناسب برای رشد و پیشرفت دانش آموز تلقی می شود. بنابراین نباید از دانش آموز انتظار داشت که مانند بزرگسالان ساعت ها پشت میز کلاس یا گوشه ای از خانه بنشیند. و مانند انسان بازی کنید، بزرگسالان باید کارهای مفید انجام دهند.برخی از روانشناسان معتقدند بازی های فیزیکی بین والدین و دانش آموزان از ابتدای دوره شیرخوارگی آغاز می شود و تا سن 15 سالگی ادامه می یابد. نقش مهمی در اجتماعی شدن دانشجویان دارد. بر این باورند که بین بازی فیزیکی دانش آموزان در خانه و مهارت های دانش آموزان در بین همسالان خود ارتباط وجود دارد. بنابراین، دانش‌آموزانی که توسط معلمانشان به عنوان محبوب طبقه‌بندی می‌شوند، دانش‌آموزانی هستند که والدین، به‌ویژه پدران، به فرزندانشان بازی فیزیکی خوبی می‌دهند. علاوه بر این، بازی فیزیکی اثر دیگری نیز دارد. این است که این نوع بازی می تواند به دانش آموز کمک کند تا از حالت عاطفی دیگران رمزگشایی کند، یعنی حالت غم، شادی، عصبانیت و میل به بازی به دانش آموزان می آموزد که چگونه احساسات خود را رمزگشایی کنند. ایالت ها. از نظر کلامی بسیار توانا است، "بارکزو پارک گارسون"، والدینی که با دانش آموزان بازی های فیزیکی انجام می دهند، ضمن لذت بردن از این کار، رمزگشایی عاطفی را به آنها آموزش می دهد که در تعامل او با همسالان مفید خواهد بود، پس چه خوب است که والدین به این موضوع توجه داشته باشند. 

6.پیشنهادات کاربردی

6/1. باید حواسمان به بازی های دانش آموزان باشد. زیرا زندگی آنها در واقع در بازی شکل می گیرد.

6/2. سعی کنید دانش آموزان را بر اساس فرهنگ و سنت خانواده بازی کنید.