دانلود مقاله همایشی بررسی میزان عملکرد مثبت بین روش تدریس معلمان و یادگیری دانش آموزان

دانلود مقاله همایشی بررسی میزان عملکرد مثبت بین روش تدريس معلمان و يادگيري دانش آموزان در تعداد 9 صفحه قالب ورد و تخصصی تهیه و تدوین شده است

قسمتی از فایل

- يادگيري در همه جا و هميشه و فني بدون تدريس صورت خواهد گرفت يا در حالي كه هر تدريسي ياد داده نمي‌شود.
2- نظريه‌هاي ديگري، صرفاً به پديده‌هاي يادگيري توجه دارد و هميشه معطوف به شاگرد است؛ به عبارت ديگر، نظريه‌هاي يادگير، تبيين كننده‌ي چگونگي يادگيري و توصيف كننده‌ي شرايطي است كه با حصول آن‌ها يادگيري صورت مي‌گيردو در حالي كه نظريه‌هاي تدريس بايد به بيان كننده، پيش‌بيني كننده و كنترل كننده موقعيتي باشد كه در آن، رفتار معلم موجب تغيير رفتار آن  مي‌شود. نظريه‌هاي يادگيري راه هاي يادگيري شاگرد را بيان مي‌كند. در صورتي كه نظريه‌هاي ما تدريس توصيف كننده روش‌هايي است كه براي، وسيله معلم شاگرد را تحت تأثير قرار مي‌دهد و سبب مي‌شود كه او ياد بگيرد. 
3- نظريه‌هاي يادگيري بر اثر تحقيقات كشف شده است و توصيف كننده روابط تغييرهاي مختلف يادگيري است، در حالي كه نظريه‌هاي تدريس به وسيله علماي تعليم و تربيت وضع مي‌شود. 
4- وقتي كه تدريس مي‌كنيم، فعاليت‌ هايي را انجام مي‌دهيم؛ اما وقتي ياد مي‌دهيم ما شاگردان را به انجام فعاليت‌هايي وادار مي‌كنيم. 
5- اگر بخواهيم آن چه درس مي‌دهيم ياد بدهيم، بايد قادر باشيم شاگردان را درك كنيم و از آن چه در رفتار آنان اثر مي‌گذارد آگاهي يابيم. نتيجه اين كه اگر فعاليتي منجر به يادگيري نشود تدريس نيست. 
روش‌هاي تدريس سنتي 
1- روش حفظ و تكرار: در اين روش، به خاطر سپردن مطالب به وسيله‌ي تمرين و تكرار و پس دادن آن مهمترين كار به شمار مي‌رود. 
انواع تمرين عبارتند از: 
1- تمرين تكراري يا طوطي وار: اين نوع تمرين و تكرار صرفاً براي حفظ كردن صورت مي‌گيرد و سهم تفكر و تعقل اندك است دانش‌آموزان مطالب را با معني بسيار محدود و با فشار و زور تكرار در ذهن خود جايگزين مي‌سازند و توجهي بر مقصود اصلي ندارند مانند از بر كردن جدول ضرب.
2- تمرين استنباطي: تمرين استنباطي با علاقه، تفكر، استدلال، مباحثه و كاربرد مفاهيم و موقعيت هاي تازه توأم است و تكرار به شكل واحدي صورت نمي‌گيرد. بلكه اين تمرينها، ضمن داشتن تفاوت با يكديگر، در اطراف يك موضوع و يا مفهوم دور مي‌زنند مانند تمرين هندسه. 
3- مرور: براي تقويت يادگيري مطالب قبلاً آموخته شده است و با خلاصه كردن، يادداشت كردن، ترميم و طراحي همراه است. 
4- تمرين عملي: به منظور كسب مهارت‌هاي حركتي و فني و حرفه‌اي صورت مي‌گيرد مانند تمرين‌هاي ورزشي و تمرين كار با دستگاه‌ها. 
در اين روش تدريس عبارت است از ادامة مفاهيم به صورت شفاهي يا كتبي از طرف معلم كه به محتواي درس مسلط است و حفظ كردن توسط شاگردان اغلب پاداش و تنبيه از عوالم ايجاد انگيزه است و ارزشيابي تنها به منظور سنجش حافظه و ميزان تسلط شاگردان بر محتوا صورت مي‌گيرد انضباط بسيار سخت و آمرانه است و روابط معلم و شاگرد براي سر احترام و ترس باشد به هدف اصلي پرورش نيروي ؟ ذهني است. 
رهنمودها و مهارت‌هاي عملي: 
1- دانش‌آموزان بايد بدانند كه تمرين به خودي خود هدف نيست بلكه هدف رسيدن به نتايج يا ديگري در حيطه‌هاي سه گانه‌ي شناختي، عاطفي و روان ـ حركتي است. 
2- جلسات تمرين نبايد زياد طولاني و خسته كننده باشد. 
3- با افزايش سن توانايي انجام تمرين هاي و طولاني‌تر فزوني مي‌يابد. 
4- معلم بايد از مفاهيم مهم درس آگاه باشد و حجم تكليف را متناسب با آن و نياز واقعي دانش‌آموزان در نظر بگيرد. 
5- بهتر است از حفظ كردن مطالب با به خاطر پس دادن درس، خودداري شود. بر كلامي ديگر حفظ كردن نبايد هدف باشد. 
محاسن: 
1- اين روش براي به خاطر سپردن اصول، قواعد و قوانين متناسب است.
2- براي تعليم و تربيت جمعي، به منظور حفظ و نگهداري معتقدان تاريخ، فرهنگ و ادبيات يك ملت مفيد است. 
3- براي تقويت و پرورش صفاتي از قبيل اطاعت و احترام به گذشته روش خوبي است. 
4- كمتر به معلمان با تجربه نياز دارد. 
5- ارزانترين روش آموزشي است. 
محدوديت‌‌ها: 
1- در اين روش ارتباط و كساري متقابل بين معلم و شاگرد وجود ندارد. 
2- چون و پيام مناسبي‌ براي برانگيختن كنجكاوي شاگردان نيست، آنها اغلب از محيط مدرسه بيزار مي‌شوند. 
3- اين روش افراد متفكر، تعليم‌گر و نقاد پرورش نمي‌دهد. 
4- در اين روش به علاقه، رغبت و استراد شاگردان و تفاوتهاي فردي ‌آنان توجه نمي‌شود. 
5- معلومات كسب شده رابطه اي با زندگي واقعي ندارند و افراد فعال و شايسته‌اي براي زندگي اقتصادي و اجتماعي تربيت نمي‌شوند. 
نتیجه گیری
معلمان و دانش‌آموزاني كه اين روش های سنتی و جدید را تجربه كرده‌اند، بر اين باورند كه در ميان انواع روش‌هاي آموزشي معمول در مدارس، روش آزمايشگاهي جايگاه ويژه‌اي را به خود اختصاص داده است. 
طور كلي و صرف نظر از انواع شيوه‌هاي اجرايي، از آنجا كه روش آزمايشگاهي بر آزمايش مستقيم اشياء، مشاهده و عمل مبتني است، به كارگيري آن براي رسيدن به اهداف آموزشي مورد نظر، بر روش‌هاي آموزشي ديگر ارجحيت دارد. 
نتايج حاصل: از تحقيقات هنوز جايگاه واقعي اين روش را عملاً در راس ساير روش‌هاي آموزشي به اثبات نرسانده است. 
درباره ميزان يادگيري، نبايد از روش آزمايشگاهي به عنوان يك روش برتر از ساير روش‌هاي آموزش ياد كرد؛ 
بلكه بايد تفاوت ‌ها را در تثبيت آموخته ‌ها، توانايي كاربرد آنها در عمل و يا در كسب مهارت‌هاي واقعي كه در اثر مشاهده و به كارگيري مواد آموزشي حاصل مي‌گردد، دانست. 
با اين حال به سبب شيوه‌هاي اجرايي گوناگون اين روش و جزئيات متغير آن در روند به كارگيري مباحث درسي، نمي‌توان درباره نتايج تحقيقات اخير، اظهار نظر  قطعي كرد. با اين وصف دانش امروز بر اين نكته تأكيد دارد كه اگر معلم آگاه و مجرب باشد، مي‌توان به كمك اين روش، اقدامات بسياري مؤثري در زمينه مهارت ‌هاي شيوه ‌هاي اجتماعي كردن تجربيات دانش‌آموزان به عمل آورد.