امروز جمعه , 22 فروردین 1404
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
10,000 تومان
-
فروشنده :
پی دی اف داک
-
- کد فایل : 56058
- فرمت فایل دانلودی : .ppt
- تعداد مشاهده : 117
- فرمت فایل اصلی : powerpoint
- تعداد صفحات : 24
آخرین فایل ها
- بیشتر -دانلود پاور پوینت زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی

با دانلود پاور پوینت زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی
فرمت فایل پاور پوینت وقابل ویرایش وبا قیمت مناسب در خدمت شما عزیزان قرار دادیم .
جهت دانلود فایل موارد زیرا بخوانید .
نام فایل: زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی
فرمت فایل powerpointوقابل ویرایش
تعداد اسلاید :24
قسمتی از فایل:
¢ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی؛ زاده ، اواسط قرن سوم هجری قمری ۲۴۴ قمری) از شاعران ایرانی دوره ، سامانی در سده ، چهارم هجری قمری است. او استاد شاعران آغاز قرن چهار هجری قمری ایران است. رودکی به روایتی از کودکی نابینا بوده است و به روایتی بعدها کور شد. او در روستایی بهنام بَنُج رودک در ناحیه ، رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسیگوی و پدر شعر پارسی میدانند. وی در دربار امیر نصر سامانی بسیار محبوب شد و ثروت بسیاری به دست آورد، با این حال در سالهای پایانی عمر مورد بیمهری امرا قرار گرفته بود. او در اواخر عمر به زادگاهش بنجرود بازگشت و در همانجا به سال ۳۲۹ هجری (۹۴۱ میلادی) درگذشت.
¢¢رودكي در انواع سخن استاد بوده ،قصيده و قطعه و غزل و رباعي را نيكو سروده است.زبان شعر او بسيار ساده وروان و دور از تكلّف ،و تشبيهات وتصويرهاي شعري او غالباً متحرّك و زنده است .
¢رودكي را حقاً بايد پدر شعر فارسي و پايه گذار سبك خراساني يا تركستاني خواند.در اشعار او شور وشادي،و جدو ملال ،زهر اندرز،شك ويقين به هم آميخته است تخيل او بسيار قوي و تصويرهاي شعريش بسيار گوياست.
¢رودكي پيش آهنگ قصيده سرايان نيز هست وكهن ترين قصيده ي كاملي كه مشتمل بر تشبيب و تخلص به مدح باشد از وي يادگار مانده است .ابداع رباعي هم به گفته ي صاحب المعجم از اوست.
¢¢در پايان روزگار دراز او ،تصويري كه رودكي از سيماي خويش در طيّ يك قصيده ي زيبا ترسيم مي كند ،با مطلع:
¢«مرا سبود فرو ريخت هر چه دندان بود نبودندان لابل چراغ تابان بود.»
¢اين استاد شاعران كهن را پير مردي نشان مي دهد خسته و فرسوده،با دندان هاي فروريخته،موهايي از غبار ايّام سفيد و بالايي از فشار بار زن وفرزند كه از نداري و ناتواني چاره اي ندارد جز آن كه عصا و انبان بردارد و شايد در كوي و برزن مثل گدايان دريوزه كند به اين صورت فرسوده ي نحيف فرتوت،كه دقيقي شاعر،دو چشم تيره را هم كه فروغ خويش را از دست داده است و يا خوداز فروغ بي بهره بوده است مي افزايد:
¢« استاد شهيد زنده بايستي و ان شاعر تيره چشم روشن بين
¢و اين مجموعه ي درد انگيز تصوير شاعري را نشان مي دهد كه روزگاري در دربار بخارا به شعر و آواز خويش، وبابربط و چنگ دل هاي نازنينان و گردنكشان را به دام آورده است.
¢