طرح جابر پایه سوم

طرح جابر ویژه پایه سوم دبستان با موضوع پیوند زدن گیاهان با مشخصات زیر ارائه می شود

مقدمه
موضوع پروژه حیان در رابطه پیوند زدن گیاهان
زمان صرف شده برای انجام پروژه پیوند زدن گیاهان
مشکلات پروژه پیوند زدن گیاهان
راه حل ها پروژه پیوند زدن گیاهان
مطالعه آماری ( آمار ) پروژه پیوند زدن گیاهان
نوع پروژه پیوند زدن گیاهان
تحقیق پروژه پیوند زدن گیاهان
طرح مسئله پروژه پیوند زدن گیاهان
ارائه فرضیه پروژه پیوند زدن گیاهان
ثبت نتایج پروژه پیوند زدن گیاهان
نتیجه گیری پروژه پیوند زدن گیاهان
وسایل مورد نیاز پروژه پیوند زدن گیاهان
نتیجه گیری پروژه پیوند زدن گیاهان
سپاسگزاری پروژه پیوند زدن گیاهان
مدیریت زمان پروژه پیوند زدن گیاهان
جمع آوری اطلاعات پروژه پیوند زدن گیاهان
فرضیه سازی پروژه پیوند زدن گیاهان
تعیین متغیرها پروژه پیوند زدن گیاهان
ثبت و سازماندهی نتایج پروژه پیوند زدن گیاهان

بیشتر مطالب و تصاویری که برای طرح جابر پیشنهاد میشود تناسبی با سن و سال و سطح مطالعه ودانسته های دانش آموزان ندارد . در این فایل موضوع مناسب سطح اطلاعاتی و قابل فهم برایاین پایه تدوین شده است...................................................................................................................................................…
پیوند زدن
ازنظرباغبانی،قسمتی راکه بخش های هوایی یک گیاه پیوندشده رابه وجودمی آورد،پیوندک یا فرازیست و بخش دیگر که رشد گیاه را شامل می شود، پایه یا فروزیست می نامند. بدون تردید هر چقدر این دوقسمت از نظرصفات ژنتیکی مشابه وازلحاظ گیاهشناسی دارای خویشاوندی نزدیکتری باشند، به همان نسبت جوش خوردن بافت ها در پیوندگاه آسان تروپایداری پیوندمطمئن تر استتاریخچه پیوند
اسناد و مدارک موجود بیانگر این واقعیت است که چینی ها چندین دهه قبل از میلاد مسیح با دانش پیوند زدن گیاهان آشنا بوده اند. در زمان امپراطوری روم نیز این فن مرسوم بوده است.
سیر تحولی پیوند
در طی قرون سیزدهم تا شانزدهم میلادی علاقه به پیوند زدن گیاهان قوت گرفت وموجب شد تاتعداد زیادی از گیاهان از کشورهای خارجی و زیستگاه های اصلی به اروپا منتقل شوند. ناگزیرگیاهان وارداتی راباروش پیوندزنی افزایش داده ونگهداری کردند.بااین حال دراین مقطع زمانی اهل فن هنوزاز انواع پیوند درختان میوه اطلاعات کامل نداشتند.در اواخر قرن هیجدهم ضمن آشنایی با نحوه جریان شیره گیاهی، اعمال برخی از پیوندها مانند پیوند مجاورتی مکن گردید.درهمین راستاطرح پیوند سه گیاه با یکدیگرارئه شد.باگذشت زمان وپیشرفت علوم باغبانی، مسائل مربوط به جوش خوردن واتحاد بافت های پایه به طورجدی بررسی شد.درطی قرن نوزدهم انجام روش های مختلف پیونددرگیاهان بررسی گردید.
پیوند زدن درختان میوه
اغلب با هدف افزایش توان باردهی درخت و بهبود کمی و کیفی محصول انجام می شود. با وجود این تعویض ساختار رویشی و باردهی درخت، تنظیم گرده افشانی در باغ، استفاده از ویژگی های پایه های پیوندی به منظور دسترسی به گیاهان کوتاه قد تابسیار قوی، استفاده از میان پایه ها برای رفع برخی از عوارض و نارسایی های پیوندی، ترمیم زخم های وارد شده به تنه، ریشه و شاخه های اصلی درخت، تسریع در آغاز باردهی و موارد بسیار دیگر از اهدافی هستند که همیشه در ایجاد ترکیب های پیوندی مورد توجه اند.

فصل پیوند درختان
بنابر آنچه بیان شد، باید زمانی اقدام به انجام عمل پیوند نمود که گیاه در دوره فعالیت بوده و شیره نباتی در جریان باشد. بنابراین از نظر علمی در هر موقع از سال به استثای زمانی که گیاه در دوره استراحت به سر می برد و شیره نباتی راکد گردیده می توان عمل پیوند را انجام داد.این نظریه در عمل به اشکالاتی بر می خورد که عملا زمان انجام پیوند را محدود می سازد: مقدار زیاد شیره نباتی مانع ایجاد تماس بین پیوندک و پایه در ناحیه طبقه مولد و جوش خوردن آنها با یکدیگر می شود و به اصطلاح باغبانان پیوندک در شیره نباتی خفه می شود.
شرایط مناسب برای پیوند زدن:حرارت در دوره فعالیت گیاه باعث تبخیر بسیار بالا در پیوندک شده و قبل از آنکه طبقه مولد جوش بخورند و شیره نباتی کافی به پیوندک برسد، گرما پیوندک را خشک کرده و ازبین می برد. سرمای زمستان و یخبندان و بطور کلی حرارت کمتر از ۱۰ درجه درهوای اطراف پیوندک نیز مانع فعالیت سلول های نامبرده گردیده و جوش خورن پیوند راغیر ممکن می سازد.بنابراین باتوجه به مطالب ذکرشده عملا در دو فصل بطور قطعی می توان گیاهان را پیوند کرد. یکی درفصل بهار پس از بیدار شدن پایه و قبل از آنکه شدت شیره نباتی زیاد شود و یا آنکه سرمای اول بهار مان فعالیت سلول های قسمت هوایی گیاه شود و دیگری در اواخر تابستان و اوایل پاییز (بسته به نوع درخت) که جریان شیره نباتی به اندازه کافی کند شده و سرمای زمستان هنوز فرا نرسیده است.